Metamorfoza mojej kuchni to nieustannie jeden z najpopularniejszych wątków na blogu. Trzyma moje statystyki przy życiu, ciągle ktoś wpada na niego w wyszukiwarce, a ja z dumą zgarniam morze pochwał za realizację swojego wnętrzarskiego projektu. Dochodzą do mnie głosy, że utrzymuję w niektórych z Was niedosyt i chętnie czytalibyście więcej podobnych materiałów. Dlatego dziś obszernie uzupełniam temat kuchni. Do napisania tego posta zainspirował mnie portal mylionshome

W dziesięciu punktach wymieniam swoje nawyki, obsesje i schematy, które wpływają na niesamowicie dobry odbiór mojej kuchennej aranżacji. Odzieram przed Wami wszystkie swoje kuchenne preferencje. Przekazuję Wam gotowy przepis, jak uzyskać kuchnię na miarę Pinteresta ;-) Po tym poście, po wprowadzeniu drobnych modyfikacji w nawykach, spojrzycie na swoją kuchnię łaskawiej, polubicie ją na nowo i wzbudzicie świetne wrażenie w swoich gościach!

Nie ma lepszego miejsca na plener zdjęciowy o tej porze roku jak tropikalna Palmiarnia. Jeśli robienie zdjęć ma być dla mnie przyjemnością, co więcej – jeśli życie (!) ma być dla mnie przyjemnością, to bezwzględnie musi być mi ciepło. Dlatego w sposób naturalny, ceniąc sobie własny komfort życia, zrezygnowałam z zimowych zewnętrznych sesji.

Poza tym – zimą codziennie wyglądam tak samo, więc nowe plenery w tej samej kurtce i czapce sprzed kilku sezonów mogłyby okazać się najnudniejszym tematem postów w historii internetu. Jeśli dorobię się kiedyś obszernej kolekcji futerek i kożuchów – będę z przyjemnością wcielać się w rolę blogerki modowej i pozować do zdjęć w mroźne poranki. Na razie nie mam nic poza kilkoma wariantami wygodnych (ale wizualnie nudnych) uniformów :)

Śmiem założyć, że nie tylko u nas luksusem jest czas na wspólne śniadanie w ciągu tygodnia.

Przez resztę zimy będziecie patrzeć na moją nową kurtkę. Zielona parka z Zary zawładnęła moim wizerunkiem.

Zapomniałam, czym jest lifestyle.

Mam tu naprawdę dobrą książkę motywacyjną na nowy rok.

Już tytuł sugeruje, że w książce czekają na nas drogocenne informacje o sekretach ludzi, którym się udało. Wizja ich poznania jest kusząca.

Hasła przewodnie, które mogę przypisać do tej książki, to zarządzanie czasem, kształtowanie nawyków, rzeczy ważne, ale nie pilne, rytuały, rutyna, silna wola, wydajność. Tak, to poradnik o zarządzaniu czasem.

Kupiłam piękną koszulę. W kwiaty. Na zimę. Musiałam zrobić coś odświeżającego swojemu wizerunkowi, bo umarłabym z szarego przygnębienia.

W moje ręce trafiły kosmetyki Kiehl’s, które tak polubiłam, że zasłużyły na samodzielną blogową notkę.

Przerwa świąteczno-noworoczna to najbardziej sprzyjający lenistwu czas roku. Jest dużo świątecznych dni w kalendarzu, dużo jedzenia w lodówkach i straszna pogoda na zewnątrz. Dlatego na ten czas nic nie planuję i bez skrupułów przedłużam sobie labę do Nowego Roku – zupełnie jak w czasach szkolnych. Żeby odetchnąć po Świętach, żeby zdążyć podsumować mijający rok, żeby zaplanować nowe strategie, żeby nastawić się dobrze na intensywną pracę od 2 stycznia. To czas na bliskość i czułość; czas na siedzenie w domu bez planu, na czytanie, na spacery po udekorowanym mieście, na odwiedzanie ulubionych knajpek. To czas na delektowanie się domowym ciepłem we wszystkich formach.

Kilka akapitów o moim przedświątecznym nastroju.