Z Airbnb przyjaźnimy się od roku, kiedy to pierwszy raz pojechaliśmy razem do Włoch. Bardzo spodobała nam się idea kwaterowania w prywatnych domach i mieszkaniach, a nie pensjonatach i hotelach, szczególnie dysponując wolnością wynikającą z podróży samochodem. Od tamtej pory Airbnb wielokrotnie zapewnił nam dach nad głową. Jednak domek, który wynajęliśmy w Cortonie w minionym miesiącu, pobił wszystko na głowę…

Cortona reprezentatywnie definiuje klimat toskańskiego małego miasteczka. To tu splatają się obrazy wąskich uliczek, małych rodzinnych knajpek, galerii, kamiennych schodów pomiędzy starymi murami kamienic; tu wystawia się gliniane donice z kwiatami na ulice, tu maluje się drzwi i okiennice na zielono, tu spotyka się pary niczym z komedii romantycznej…

We Florencji jest wszystko, co uwielbiam nie tylko we Włoszech, ale w ogóle, w podróżach. Zachwycające architektoniczne perełki, wyśmienite jedzenie, unikalne życie uliczne, różnorodność miejskich przestrzeni, artystyczny duch wiszący w powietrzu…

Wakacje objazdowe to duży i wymagający temat. Niezwykle przyjemny, ale organizacyjnie wymagający. Określenie tras, stworzenie sieci noclegowej, w końcu długa i chwilami naprawdę trudna podróż sumują się w dalekie wyjście poza znaną strefę komfortu. Po dotarciu do celu nie narzucamy więc na siebie zbyt wielu obowiązków i skomplikowanych planów eksploracyjnych, oddajemy się spokojnemu, niezobowiązującemu, wręcz leniwemu życiu. W towarzystwie ulubionych małych umilaczy, z naciskiem na tematy banalne. Umilaczami są dla nas drobiazgi, naturalnie nieco inne niż te znane z Torunia czy Poznania. We Włoszech testujemy mocną kawę, nowe smaki lodów, sięgamy po zagraniczne magazyny lub codzienną gazetę drukowaną na różowym papierze, wypisujemy i wysyłamy kartki, kupujemy inne niż w domu codzienne produkty spożywcze, robimy zdjęcia nieoczywistym tematom w spokojnych ulicach, oglądamy wschody i zachody słońca, uczymy się krótkich włoskich dialogów w knajpkach i sklepach… Atrakcje czerpiemy z tematów przyziemnych, lokalnych, ulicznych.

We Florencji na przykład trafiliśmy na prawdziwe retro fotobudki

Florencja to miasto zabytek. Przyzwoitość obywatela świata zwyczajnie nie pozwala mi na ignorancję wszystkiego, co ma w podtekście „zabytek, „sztuka”, „historia” tylko dlatego, że znajduje się w przewodnikach jako „atrakcja turystyczna”. Wśród obiektów o wspólnym mianowniku „sztuka” najbardziej lubię dzieła sztuki współczesnej.

Renesansowy Palazzo Pitti – największy kompleks muzealny Florencji zaoferował mi absolutny unikat – wystawę zdjęć Karla Lagerfelda VISIONS OF FASHION. Jego współczesne modowe zdjęcia zaaranżowano przewrotnie wśród wystawy regularnej pałacu, czyli prac m.in. Velazqueza, Rubensa i Rafaela. Ekspozycja jest dopełnieniem prestiżowych targów mody męskiej Pitti Immagine Uomo, które w tym roku obchodzono po raz dziewięćdziesiąty. Wystawę można oglądać do 23 października 2016 r.

Wakacje pod palmami zapewniła nam w tym roku Florencja. Egzotyczny Ogród Botaniczny Muzeum Historii Naturalnej spełnił moje marzenie o zdjęciach wśród palm, zapewniając jednocześnie komfortowe schronienie od skwaru panującego w mieście.

Wakacje, poza eksplorowaniem moich ulubionych miast i miasteczek, wymagają wręcz marginesu na czysty, najprościej rozumiany relaks. Dlatego pozwoliliśmy sobie na całkowicie leniwy dzień na plaży, testowanie okolicznych naturalnych term, a wieczorami cieszyliśmy się basenem przy domku i lokalnymi winami. Nie jestem typem, który potrzebuje wodnych atrakcji do życia, jednak włoski skwar potrafi szybko zmodyfikować nastawienie.

Jadąc na dwutygodniowe wakacje objazdowe do Włoch, z gotowym planem kierunków wyprawy ułożonym wcześniej w domu, z zarezerwowanymi noclegami i zaznaczoną siecią jednodniowych punktów wypadowych, może okazać się, że czegoś nie doszacowaliśmy, a na coś innego poświeciliśmy za dużo czasu. Dziś, bogatsza o ubiegłoroczne doświadczenia, z dojrzałymi przemyśleniami, prezentuję trzy punkty toskańskiej podróży, do których dziś podeszłabym zupełnie inaczej.

Swojemu komentarzowi poddaję Lago di Braies, Pizę i Cinque Terre.

Czy istnieje jakiś lepszy powód, żeby kolejny rok z rzędu wracać do tego samego włoskiego miasta, niż najlepsze na świecie ravioli cytrynowe?.. Cortono, za chwilę będziemy!

Dziś garść zeszłorocznych wspomnień z miasta gorącej komedii romantycznej i jednoczesna zapowiedź klimatów, które świeżym reportażem zdominują blog w bieżącym miesiącu. Takie obrazki zaczynają już wypełniać moją głowę, bo Toskania jest również na naszej tegorocznej liście wakacyjnej.

Włochy rozkochują i uzależniają.

Po Toskanii najwygodniej poruszać się samochodem – takie mam wnioski po dwóch tygodniach spędzonych w tym regionie. Małe miasteczka i wioski malowniczo porozrzucane po wzgórzach, pocięte serpentynami średniej jakości dróg, otoczone winnicami – stanowią sieć wymagających destynacji.

Ekstremalnym przykładem jest Bagnoregio – unikatowe włoskie miasteczko usytuowane na wysokiej skale wznoszącej się nad okolicą. To jedno z nielicznych miast, do którego nie można dostać się autem, a jedyna piesza droga do niego biegnie wąskim, długim, kamiennym mostem. To perełka nie tylko na włoskiej, ale też światowej mapie. Lokalizacja czyni je wyjątkowym, zapewnia wyjątkowo malownicze widoki, jednocześnie stanowiąc dla niego wielkie zagrożenie. Krucha skała pod miastem regularnie się obsuwa, coraz bardziej zacieśniając obszar starówki. To jeden z tych punktów na świecie, który warto zobaczyć teraz, bo za chwilę może zniknąć na zawsze.